update opname Ed

Maandag
Maandag was een voor Ed een zware dag.
Een zware dag, omdat de dingen niet liepen zoals het moest gaan.
Het begon al bij zijn ontbijt.
Bij zijn tweede hap van zijn boterham werd zijn
ontbijt door de verpleging, onder zijn neus vandaan getrokken.
Hij moest opeens nuchter blijven!
Maar waarom, dat konden ze niet zeggen.
Maar ondertussen stonden ze wel met 6 verschillende pillen voor zijn neus, en met de morfine spuit.
Normaal gesproken neemt hij die in na zijn ontbijt, maar nu niet.
Hij vertelde de verpleging, dat tie die niet ging slikken, waarop de verpleging vroeg waarom niet.
Ed zei omdat mij vroeger geleerd is dat je medicijnen niet op een lege maag moet innemen.
O ja, das waar zei de verpleging. (tssss het moet niet gekker worden)
's Middags kreeg hij ook weer geen eten, en nog steeds kon niemand Ed uitleggen waarom!
Zijn humeur daalde met de minuut, geen enkele arts was beschikbaar om tekst en uitleg te geven.
's Middags na het bezoekuur werd Ed opgehaald om een echo en röntgenfoto's te maken.
Op de foto's wilden ze kijken of er geen lucht in de borstkas zat wat de pijn zou kunnen veroorzaken.
Met de echo wilden ze zijn organen bekijken, het enige wat ze zagen waren galstenen, maar er zaten geen stenen
te utteren, normaal gesproken veroorzaakt een galsteen pijn als hij klem zit in een kanaaltje.
Tijdens de onderzoeken knalde Ed zijn infuusnaald eruit!
Dus er moest op de afdeling opnieuw een infuusnaald geprikt worden.
Ondanks de morfineprikken stikt hij nog steeds van de pijn.
En als klap op de vuurpijl loopt er zo'n jong verpleegstertje als kip zonder kop over de afdeling te hupsen.
Ook was hij bijna zijn zuurstof kwijt, een verpleegster had zuurstof nodig voor een andere patiënt, en vroeg aan Ed of
hij zuurstof gebruikte, Ed bevestigde dat, en toen ging ze op zoek naar een andere zuurstof tank.
Ed zijn dag kon niet meer stuk, but not heus!
's Avonds kreeg hij wederom geen avondeten! Hij werd steeds giftiger, en ik ook.
Weer opheldering gevraagd aan de verpleging maar die konden nog steeds niet zeggen waarom hij niks eten mocht.
Ik maakte me erge zorgen dat hij geen eten mocht, omdat hij vanwege zijn longziekte, NIET af mag vallen.
Omdat dat zeer slecht is voor zijn weerstand, omdat hij dan gevoeliger is voor bacterieën
en meer kans loopt op een longontstekeing en dat moeten we helemaal niet hebben
Hij loopt daarvoor bij een dieëtiste om bij te komen en krijgt daarvoor ook speciale drankjes, met veel calorieën.
En nu gingen ze hem gewoon nuchter houden, heel de dag had hij niks gegeten.
Na het bezoekuur heb ik Ray naar Ed gestuurd met warm eten, zodat hij toch iets binnen had.
Ik kon het niet over me hart verkrijgen om hem zo de nacht in te laten gaan.
's avonds voor het slapen gaan belden we elkaar nog even en vertelde Ed
dat ze hem morgen (dinsdag) ook nuchter wilden houden. Toen brak echt me klomp!
Nou dat gaat niet gebeuren, zolang daar geen gegronde reden voor is!
Kijk als je nuchter moet zijn omdat er een onderzoekplaats vind, dan snap ik dat.
Maar dit, nee dat gaat er niet in.

Dinsdag
Vanmorgen kreeg Ed idd weer geen eten!
Na het ontbijt, die Ed dus niet gekregen had, verscheen zijn arts aan zijn bed.
Kwaad vertelde Ed die arts dat hij het niet normaal vond dat hij voor de 2de dag geen eten kreeg.
Ed somde verschillende dingen op (wat weet ik niet meer ben ik ff vergeten)
Maar de arts bood gelijk zijn excuus aan, en vond dat geen manier van doen
en bood tevens zijn excuus aan voor de verpleging en hij zou gelijk de verpleging erop aanspreken.
Ook mocht Ed per direct eten, de arts regelde dat de etenskar weer terug kwam op de afdeling, zodat Ed alsnog zijn ontbijt kreeg.
En hij mocht gewoon alles weer drinken en eten.
's Middags moest hij wel even nuchter blijven voor een gastroscopie. In de maag zijn geen afwijkingen gevonden.
Dus dat is uitgesloten.
De internist heeft nog wel contact gezocht met Ed zijn longarts omdat zij nog even geluisterd had naar Ed zijn longen en
er begint wat te utteren, veel slijm in de longen, daar was ik dus al bang voor.
De morfine, de heftige constante pijn, minder bewegen, en 1 dag niet mogen eten, eist zijn tol en we moeten nu echt donders goed opletten.
De internist geeft het nu terug aan de chirurg. De chirurg is vandaag vluchtig langs geweest en heeft Ed laten weten,
dat hij morgen terug komt, en dan een beslissing gaat maken wat ze gaan doen.
Of ze gaan de galblaas in zijn geheel verwijderen, of ze sturen Ed naar huis om op de wachtlijst te zetten om over over 3 weken terug te komen om dan
de galblaas te verwijderen!
Nou ja! En hoe moet dat dan met die helse pijnen??? Want nu kan hij zichzelf een beetje op de been houden met de morfine.
Maar nu nog 3 weken morfine, is ook niet goed in Ed zijn toestand, lijkt me?
Ik vind het nogal omslachtig.
Maar aan de andere kant is het puur gissen van de artsen, want voor het zelfde geldt zijn het helemaal niet zijn galstenen....
Want hoe kan het dan dat de alvleesklier en zijn lever waardes verhoogd zijn?
De arts denkt dat dat misschien toch door irritatie komt van de galblaas. Denkt....
We wachten het maar weer af wat de morgen brengt